Friday, December 17, 2010

Little Star's Great Journey

Γεια σας!
Τι κανετε? Εμείς καλα γενικά, προετοιμαζόμαστε για τις γιορτές και κρυώνουμε. Ναι έχει κρύο, το γραφείο μου τα πρωινά έχει 9 βαθμούς θερμοκρασία και δεν ξερω τι κανω λάθος, αλλα δεν μπορω να τους παω πανω από 18 όσο και αν παρακαλάω το κλιματιστικό μου. 18 βαθμοί? Δεν ειναι σοβαρα πραγματα αυτα! Κατω απο 21 κρωώωωωνω και όταν κρυώνω δουλεύω δύσκολα και οι γραμμες τρεμουν.

Αυτή τη βδομάδα βέβαια δε δουλεψα σχεδον καθολου. Γιατί? Γιατι εκανα προωρες ΔΙΑΚΟΠΕΣ, να γιατι. Τελειωσα με κατι που θα σας δείξω σε λίγο και ήμουν κουρασμένη γιατι είχα προθεσμίες (μπλιαχ!) και εβγαλε και το κρύο που λεγαμε πριν και αποφάσισα οτι αγαπώ το πάπλωμά μου πολυ. (Ακομα και τωρα που σας γράφω το σκεφτομαι λιγουλακι...)


Ναι. Τι τελειωσα. Που λετε, προκειται για κατι που δεν έχω ξανακάνει, αλλα που ελπίζω να ξανακάνω γιατι μαρεσε πολύ η διαδικασία (αν εξαιρέσουμε τις μισητές προθεσμίες). Θα έχετε ακούσει για μια εταιρία που την λενε "apple" ε? (χοχοχο). Ε, αυτη η εταιρία βγαζει κάτι iphone, ipad και κατι αλλες ακριβές συσκευές που μπορουν και κανουν διαφορα πραγματα. Και υπαρχει μια αγορα γυρω από αυτές τις συσκευές όπου ο καθενας (εφόσον το εγκρίνει η μαμα apple φυσικα) μπορει να ανεβάσει εφαρμογες (απλικέισονς!) και οποιος αλλος θελει μπορει να πληρώσει ενα μικρό ποσο και να τις αγοράσει τις εφαρμογές αυτες, οι οποιες μπορει να ειναι παιχνίδια, μουσικές, δενξερωγωτι, κλπ. Ειπαμε, τα i-κατι κανουν πολλά πραγματα.


Εγω ετοίμασα ενα παιδικό παραμύθι όπως μου ζητήσαν τα παιδιά από την
playcompass--->λινκ! Δεν αγοράζει και πολύς κόσμος παραμύθια, βεβαια (συνήθως παιχνίδια ψωνίζουν νομίζω) όμως πάντα ήθελα να γραψω και να εικονογραφήσω παιδικό παραμύθι (από τότε που είχε έρθει μια συγγραφέας-ζωγράφος στο δημοτικό και μας έλεγε για τα βιβλία της και με είχε φανει τρομερή ιδέα τότε αυτο και ειχα σκεφτει πως ναι, θα το κανω κι εγω "οταν μεγαλώσω" αφου εχω 10 στα "τεχνικα" και αφου γραφω καλα "σκεφτομαικαιγραφω"...)

Επίσης δεν ειχα ασχοληθει ποτέ με κάτι 100% ψηφιακό (αν εξαιρέσουμε το μπλογκ αυτο, που όμως τα περισσότερα πραγματα που ανεβαίνουν εδω, τα τυπώνουμε κιολας...) Πολλά καινουρια πραγματα λοιπόν, με πηρε καπου 1μιση μήνα (με την ιστορια γραμμενη από τον Σεπτέμβρη όμως) και τελείωσα και τώρα αμα θελετε να δειτε ολόκληρη την ιστορία (που έχει και μικρα animation μεσα!) θα πρεπει να την αγοράσετε από εδω:



Ναι. Γιατι πραγμα μιλάει η ιστορία... Σωστα.
Με λίγα λόγια πρόκειται για ένα μικρό αστεράκι που εχει αρχίσει να ψιλοβαριέται στο διαστημα και μετα από μια συναντηση με έναν ταξιδιάρη κομήτη αποφασίζει να ξεκιήσει για ενα μεγάαααλο ταξίδι. Με τα πολλά (που δεν ειναι και τόσα πολλα γιατι πρεπει να σας πω οτι την μικρυνα παααρα πολυ την ιστορία για να ταιριάζει με το είδος της εφαρμογης) φτάνει και στη γη -καπου τα χριστούγεννα. Κι εκει βρίσκει ενα αγόρι και γίνονται φίλοι. Και μετα γινεται και κατι ακομα αλλα δεν ξερω αν κανει να σας το πω γιατι μετα τελειώνει η ιστορία.

Και ακόμα δεν εχετε δει καν εικόνες!


Ιδου λοιπόν για οσους δεν εχουν i-πραγματα (που νομιζω ειστε οι περισσοτεροι^^) , λίγα μικρα και χαριτωμένα δειγματα:
(το τελευταιο δεν υπάρχει ακόμα στην εφαρμογή αλλα θα μπει προσεχως)






UPDATE: Ξέχασα να σας πω χθές (ήταν αργά και κρύωνα γι' αυτο...) ότι το παραμύθι το αφηγείται μια κοπελιά από το Αμέρικα, αλλα οχι μια τυχαία κοπελιά. Προκειται για την Andrea Britton, μια πολυ καλή νεαρή μουσικό, πιανίστα και τραγουδίστρια που αυτον τον καιρό βρίσκεται στην Ελλάδα σε καποια προγράμματα εθελοντισμού. Μπορείτε να την απολαύσετε εδω--->λινκ! και αμα σας αρέσει να αγοράστε και το CD της... Επίσης αν όλα αυτα είχαν γίνει λίγο πιο νωρίς, θα μπορούσατε να την απολαύσετε και live σε ένα μπαρ στη Χαριλάου! :)

Thursday, December 9, 2010

Τα ποδια

Συγνωμη, εχουμε πολυ καιρο να ανεβασουμε κατι. Εκανα αυτα τα δυο σχεδιακα τη προηγουμενη εβδομαδα.






Tuesday, November 2, 2010

Ζωγραφίζοντας τοίχους...

Γειά σας!

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν πολύ δημιουργικό και εκτονωτικό.


Είχαμε μια πρόσκληση από τα παιδιά της κατάληψης του 12ου δημοτικού (που εδώ και μερικά χρόνια δεν είναι πια σχολείο) να ζωγραφίσουμε έναν τοίχο τους. Στο χώρο προκειται να γίνει χαριστικό παζάρι (από τις 6-11, τώρα, μεθεύριο δλδ).


Το χαριστικό παζάρι για όσους δεν ξέρουν είναι αυτό που λεει και η φράση: οποιοσδήποτε πηγαίνει και αφήνει πραγματα που δε χρειαζεται σπίτι (ρουχα, παπουτσια, μικροέπιπλα, διακοσμητικά, κατασκευές κλπ κλπ) και παίρνει -εάν θέλει- ο,τιδήποτε του αρέσει από εκει. Φυσικά *κοινή λογική mode* για να δουλέψει αυτό το πράγμα -όπως και πολλά άλλα αυτοοργανωτικά πραγματα- πρεπει οι ενδιαφερόμενοι να μην λειτουργούν απληστα, να παιρνουν μόνο αυτα που πραγματικά τους αρέσουν και τους χρειάζονται και να αφήνουν πραγματα για τους αλλους.


Τέλος πάντων, το βασικότερο για μας ήταν ότι είχαμε έναν τοίχο ολοδικό μας να τον κάνουμε ότι θέλουμε! Ο χώρος βρισκόταν στο υπόγειο του κτιρίου και τον βλέπετε παρακάτω. Το κτίριο είναι από τα νεοκλασικά της Β. Γεωργίου (θα φροντίσω σύντομα να μαθω την ιστορία του) και τα παιδιά της κατάληψης έχουν ρίξει πολλή δουλειά στην συντήρησή του. Αυτόν τον καιρό ξεσκεπάζουν τις παλιές τοιχογραφίες του κτιρίου, οι οποίες βρίσκονται κατω από στρώματα πλαστικής μπογιάς. Η Σταυρούλα έχει και φωτογραφίες από τον υπόλοιπο χώρο, αλλα δε μου τις εδωσε ακομα -_-



Την Παρασκευή το βραδάκι, αφου ψωνίσαμε τα υλικά, συναντηθήκαμε εκεί και ετοιμάσαμε το χώρο για βάψιμο. Μετά ήπιαμε ένα-δυο κρασάκια στο αυτοσχέδιο καφε-μπαρ και συζητώντας καταλήξαμε στο θεμα: οι ρίζες (επειδη ο χώρος ειναι υπόγειος με ξύλινο ταβάνι), τα δέντρα (θέμα πολύ ανοιχτο σε συμβολισμούς και ελεύθερη απόδοση!), και τα ασπρα πλασματάκια που ξεφεύγουν από το κουτι-παράθυρο και τριγυρνάνε πετώντας στο χώρο του παζαριου.

Σάββατο πρωι (τρόπος του λέγειν, ή ωρα ήταν 12 και) πιάσαμε δουλειά η Σταυρούλα κι εγω και αργότερα (στις 4) μας βρήκε και η Χριστίνα. Δουλέψαμε ώς αργά και το ίδιο καναμε και την Κυριακή. Τα παιδιά εκει μας φρόντισαν αρκετα, μας εφτιαξαν πολλους καφέδες και μας τάισαν κιόλας την Κυριακή, ενα πολύ νόστιμο φαγητό με ρύζι και πληγουρι και λαχανικά και πατατες και κρεατάκι. Το φαγητό ετοιμάστηκε στην κουζίνα του παλιου κυλικείου του σχολειου.



Κυριακή μεσημεράκι ήρθε και η
Χρύσα να μας βοηθήσει (και το έκανε όπως βλεπετε!)



Μεγάλη βοήθεια ήταν και το σκαμπό-κάστορας, το οποίο βλεπετε εδω... (κατα τ' άλλα ευτυχώς που το υπόγειο ήταν χαμηλοτάβανο.



Ο τοίχος αριστερά, που βεβαια θα καλυφθεί με ράφια ξανα, αλλα δεν πειράζει...



...και ο τοίχος δεξια, στον οποίο θα μπουν οι κρεμάστρες με τα ρούχα:



Λεπτομέρειες από τα μυστηριώδη λευκά πλασματα...


Κουβάς με βρωμερό νερο:



Τελειώσαμε αρκετά κουρασμένες αλλά το αποτέλεσμα μας άρεσε πολύ και -ευτυχώς- αρεσε και σε ολους εκει:



Αυτά!

UPDATE!
--> φωτογραφίες του κτιρίου που μου έστειλε η Σταυρούλα (σας το είπα ότι είχε κι άλλες!)

Thursday, September 30, 2010

Igor Fanart

geia saaaaaas, sas anebazo ena fanart tou igor pou mou ekane o Kostis tin kiriaki
bgike polu kalo, kai xarika polu!!!
To xroma to ebala ego.
Kai to allo sxedio to ekana prin kana mina, alla to xromatisa simera.
Tha xrisimopiso to koritsaki gia ena paramithi se kapoia fasi, alla den exo akoma tin istoria, liga pragmata mono, tha doume.
mallon bgikan skoura ta xromata, an nai sorry, apla de rithmisa akoma tin othoni mou.
Se mena fainontai kala pantos...
auta


Wednesday, September 15, 2010

Saturday, August 28, 2010

Μια εικόνα για κάθε λέξη (fur jedes Wort ein Bild)

..και συγνώμη για την έλλειψη "διαλυτικών" (αουμλαουτ-ουαμλαουτ πως τα λενε...)

Πρωτού περάσουμε όμως στο βασικό μας θέμα ας κάνουμε εναν μικρό πρόλογο.
Κατ αρχήν πώς περάσατε τις διακοπές σας? Εμεις κάλά σχετικά, ήσυχα, με καποια "μικρά" ατυχήματα, ωστόσο. Σίγουρα ξεκουραστήκαμε πολύ και φυσικά τώρα που μπαίνει ο Σεπτέμβρης θα δουλέψουμε πολυ ως συνήθως. (χοχοχο)

Που λέτε, οι βόλτες στη Θεσσαλονίκη είναι ωραίο πράγμα όταν η πόλη είναι άδεια. Βεβαια εδώ υπάρχει ένα όριο γιατι καποια στιγμή τον Αυγουστο, αφου απολαύσεις την μοναχική σου βόλτα, θέλεις να κατσεις και να πιεις έναν καφε, μια μπύρα, κάτι... και δεν υπάρχει τίποτα. Για καποιον λόγο, που δεν μπορω να εξηγήσω, οι ιδιοκτήτες των φοιτητομάγαζων και των άλλων καταστημάτων αποφασίζουν πως προτιμούν να πανε διακοπες από το να σερβίρουν καφέ στα 5 ατομα που έχουν μείνει στην πόλη. Μυστήρια πραγματα. Ακατανόητα...

Όπως και να 'χει αυτο δεν κρατάει πολύ. Μια δυο-βδομάδες δε μόστ. Και τώρα που η πόλη άρχισε να γεμίζει σιγα-σιγα με μικρά φοιτητούδια που νοικιάζουν και καθαρίζουν τα φρεσκα τους σπιτάκια είναι η καλύτερη περίοδος, νομίζω.

Υπήρχαν και πράγματα που δεν αλλαξαν καθόλου αυτο το καλοκαίρι και ένα από αυτά ήταν και η καθημερινή μου βολτα από ένα βιβλιοπαλαιοπωλείο για το οποίο πρεπει να σας έχω μιλήσει. Βρίσκεται στο δρομο για το γραφείο μου, μπροστά από την Αχειροποίητο και ανακαινίστηκε πρόσφατα. Εχει πολύ φτηνά μεταχειρισμένα βιβλία (καποια απο αυτά παιζει να μην ειναι καν μεταχειρισμενα, απλώς παλια) και αμα κατσεις μπορεις να πιεις καφε, μπυρα ή σπιτικιά κρητική ρακή και να διαβάσεις ο,τι θες. Εγω ψωνίζω τακτικά από κει (είπαμε: Ένιντ Μπλάιτον και τετοια) όμως τα κορίτσια δεν ειχαν παρει τιποτε ακομα. Οπότε καναμε την πρώτη μας ομαδική εξόρμηση μετά τις διακοπες εκει.

Εκείνη τη μέρα πήρα με 50 λεπτα ένα πανέμορφο βιβλίο γραμμένο στα γερμανικά. Εκδόθηκε στις 23 Ιουλίου του 66 από ότι βλέπω και νομίζω ότι είναι γραμμένο σε γραφομηχανη. Ο τίτλος είναι "Ηθοποιία", στα ελληνικά, γραμμένος με το χέρι, και από ότι μπορώ να καταλάβω από τα περιεχόμενα, εχει πολλές αναφορές στην αρχαία ελλήνική γραμματεία. Αποσπάσματα στα ελληνικά υπάρχουν επίσης πολλά μέσα στο βιβλίο και είναι όλα γραμμένα στο χερι! Προφανώς δεν υπήρχαν ελληνικοί χαρακτήρρες στη γραφομηχανή του τυπα. Ενθουσιαστικα, και ας μην μπορω να καταλαβω γρι (ή γρύ??)

Δείτε και το εξωφυλλο με το καταπληκτικό δέσιμο: συραπτικο και κολλητική ταινία. Όμορφα πραγματα...



Δε θα σας ενοχλούσα με πόστ για να σας περιγράψω αυτο το βιβλίο φυσικά, οσο όμορφο και να ειναι. Αλλά την ίδια μερα η Χριστίνα έκανε μια ακόμα πιο ενδιαφέρουσα αγορα. Και γι' αυτήν θα σας μιλήσω:

Πρόκειται για ένα επίσης γερμανικό βιβλίο του '41 αυτή τη φορά. Φαινοταν πιο ταλαιπωρημένο, όπως βλεπετε, και καποτε ήταν ιδιοκτησιά ενος γιατρού-χειρούργου (Chirurg, λέω αλήθεια) που τον ελεγαν Κοτούλα. Αυτήν την συνήθεια, του να σφραγίζουν τα βιβλία τους, την έχω ξαναδει!


Το βιβλίο είναι για να μαθεις γερμανικά απ' ότι φαίνεται. Εχει πολλές εικονίτσες και -όπως λεει και ο τιτλος- για καθε εικόνα υπάρχει μια γερμανική λέξη. Γραφιστικά το βιβλίο ειναι αψογο. Ακόμα και οι ακρες του ειναι κομμένες στρογγυλα -πραγμα που η Χριστίνα λατρεύει σε βιβλία. Δείτε μια τυχαία σελίδα απο μέσα:


Ενώ, που λετε, καθήσαμε για μια μπυρα (και μετα ρακη!) και χαζεύαμε τις εικόνες του βιβλίου, τα αλογάκια και τα αλλα ζώα της φάρμας, περασε η φίλη μας η Λιόλια και καθησε μαζι μας.

Μόλις της είπαμε για τα αποκτήματά μας, αναρωτήθηκε εάν το βιβλίο με τις λέξεις ειναι προπαγανδιστικο. Ομολογουμένως αργήσαμε να καταλάβουμε τι εννοεί (ΠΡΟΣΟΧΗ! η γραφιστική τυφλώνει!). Ομως πραγματι το '41 στη Γερμανιά είχε παντου ναζί. Και σε μεγάλο κομματι της Ευρώπης είχε ναζί, εδω που τα λεμε. Ναζί απο δω, ναζί από κει...

Γελασαμε -λίγο, ελαχιστα νευρικά- με τη Λιόλια και της είπαμε οτι λεει υπερβολες. Ενα βιβλίο για να μαθεις γερμανικά ήτανε. Τι να προπαγανδίσεις από κει?

Και συνεχίσαμε και οι 4 το ξεφύλλισμα με εναν κόμπο στο στομάχι...
Και τιποτα δεν φαινόταν πια τόσο αθώο...

Το γουρουνάκι ήταν διπλα σε έναν φυλακισμένο...

...και σε έναν κρεμασμένο την αλλη φορα...

Το κουνελάκι διπλα σε μια μάχη...

Το προβατάκι έτοιμο να το πιάσουν με το λάσο...

Και διπλα στο νόστιμο μπρέτσελ, ενα σπίτι καιγόταν...


Και τι ήταν όλα αυτα τα οχήματα και τα κράνη και τα όπλα και οι στρατηγοί? Και γιατί όλες οι γυναίκες ειναι νοσοκόμες? Και γιατι πρεπει να ξέρουμε ολους τους στρατιωτικούς βαθμούς? Και γιατί τόσοι τραυματίες? Και τόσοι νεκροί?



** Όπως ίσως θα υποψιαστήκατε, δεν ήταν καθόλου τυχαία η εικόνα που εβαλα στην αρχη. Τη διαλεξα με προσοχή για να είναι σχετικά ανώδυνη

Μετα είδαμε και πιο απροκαλυπτα πραγματα: τον αράπη, τη σβάστικα.... δείτε και στο τελος:...


...ΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟ!

Φρίκη, φρίκη! Η Χριστίνα δεν το ήθελε πια το βιβλίο, το πήρε η Σταυρούλα. Για να μας διαλυθεί καθε αμφιβολία, διαβασαμε και τον χαιρετισμό στον πρόλογο του βιβλίου:


Και τιποτα δεν ΗΤΑΝ πια τόσο αθώο... Ακόμα και η μαμα...


Tuesday, August 17, 2010

playmobil me anaptires...



Exei sxedon ena mina pou girisame apo to belio kai gia na dilepsete ligo tha dixnoume ta comics pou agorasame ekei. Einai mia orai pili etsi den einai?


Kai ena mikro kolaz apo merika comics gia na zeite kallitera ti mirame.


Me tin eukairia sas bazo kai fotografies apo ti silogi tis Xristina pou molis anakalipsa kai mou arese. Gia ta anaptira fisika milao. Ta playmobil itan i eidea tis Xristina.^^



Monday, July 5, 2010

Sfar

Geia saaaaaaas, sa grafo apo to belgio. Irthame prin 2 meres, kai eimaste polu xaroumenes, ego kai i voula diladi giati i sophia den einai mazi mas,an ki auti einai xaroumeni giati apo simera einai sta zagoroxoria gia mia bdomada.Lalalalala,tha paroume polla comics, polla tou sfar, tou trondheim, tou boulet kai pollon allon kai etsi sas anebazo ena video clip pou ekane o sfar gia ton thomas Fersen, polu oraio video, polu oraio tragoudi.



deite kai apospasma apo tin tainia "Gainsbourg, vie héroique", tin eftiaxe o sfar



tha anebazoume ena post otan girisoume me tous thisabrous mas!
kales diakopes se osous tis exoun tora, stous allous ipomoni...

EDIT
Brika kai auto xtes, pali tou sfar alla kai me tous Kerascoët, pio palio apo to proto,pio aplo animation alla omorfo episis.


Dionysos - Tes Lacets Sont Des Fées
envoyé par Dionysos. - Regardez d'autres vidéos de musique.

Thursday, June 24, 2010

Μιαυ

"Oι Έλληνες κομιξάδες στην πλειονότητά τους γατόφιλοι" λεει η Μυρτω.
Προφανός αυτο ισχει και για το εξωτερικό. Ξέραμε ειδη για το " Simon's cat" ενα πολι ωραιο webcomics .

Και τωρα βρηκα εναν αλλο.Αγόρασα ενα παρόμιο κομιξ όταν πηγα προσφατα στην Ισπανια. Λεγετε "Μιαυ" και το εχει σχεδιασει ο José Fonollosa. Ειναι πολη γλυκα στριπακια με τις γατες του, οι οπιες ειναι καλλες ομως αρκετές ζωηρές.

Σας βάζω μερικές σελίδες αλλα θα βρητε περισότερες στο blog του.






Wednesday, June 16, 2010

Το κορίτσι στον τοίχο

Γειά σας και παλι!

Έχουμε νέα.
Που λέτε, ο φίλος μας ο Γαβριήλ, που είναι σκηνοθέτης (κυρίως, αλλα κάνει και άλλα πραγματα), ετοίμασε μια πολύ ομορφη ταινία μικρού μήκους. Πρωταγωνιστούν δυο χαριτωμένοι χαρακτήρες graffiti τους οποίους έχουν σχεδιάσει η Σταυρούλα και η Χριστίνα. Εντάξει, δεν τους σχεδίασαν στο τοίχο, όμως ο Γαβριήλ κάπως καταφερε να τους βάλει εκεί ακριβώς που έπρεπε και να τους δώσει και ζωή! Παρακολουθήσαμε την πορεία της δουλειάς του και είχε πολυ πολυ ενδιαφερον!

Να δώσουμε και ολα τα κρεντιτςςςς:

Πρωταγωνιστούν οι: Μάλαμας Σωτηρίου, Έφη Τρασια, Δημήτρης Νότας και Τάσος Σμιρλόγλου
Σενάριο/Σκηνοθεσία/Παραγωγή: Γαβριήλ Ψαλτάκης
Σχεδιασμός Χαρακτήρων: Σταυρούλα και Χριστίνα Ανθηροπούλου
Μουσική: Κωνσταντής Παπακωνσταντίνου http://www.myspace.com/kostantispapak
Ήχος: Στέλιος Ντάρας http://www.myspace.com/ntast
Έδω μπορείτε να παρακολουθήσετε την ταινία:



και έδω είναι το λίνκ για να τη δείξετε στους φίλους σας από το εξωτερικό (αγγλικοί υπότιτλοι, ντε!) http://vimeo.com/12594831

Αυτά για σήμερα!

Thursday, June 10, 2010

Peristeri se disketa

Ekana ena sxediaki to proei. Diskoleutika ligo me to megethos, alla xarika me to apotelesma.
Distixos eixa mono auto to kadro sto spiti, den nomido pos to xroma teriazei me ti disketa alla oute to aspro xarti mesa. Tha kitakso na agoraso pio meta kati kallitero.

Tuesday, May 25, 2010

Νοσταλγικό πόστ: Μέρος Α'

Γειά σας!

Όπως βλέπετε δεν ξέχασα την υπόσχεση που είχα κάνει στα σχολια του πόστ με τις υπέροχες εικονογραφήσεις του Ρώσου τυπά. Οκ, άργησα λίγο αλλα μη μου πείτε οτι περιμένατε να είμαι και στην ώρα μου, ε?

Λοιπόν πήγα στο πατρικό μου με σκοπο να φέρω "τα πιο αγαπημένα μου παιδικά βιβλία" και να σας δείξω μερικές απο τις εικόνες. Όταν ομως έφτασα μπροστά στη βιβλίοθήκη μου (δηλαδη στην βιβλιοθήκη του αδερφου μου -και καλα- γιατι ΕΚΕΙ έχουν καταλήξει σχεδόν ολα τα παιδικά μου βιβλία. Ταχατες "για να τα διαβάσει και αυτος". Πραγμα που δεν έγινε ποτέ, βεβαια, γιατι ο αδερφός μου αγαπάει το διάβασμα περίπου όσο εγω αγαπάω το ράγκμπυ. Τέλος παντων, δεν πειράζει, τουλάχιστον γλιτώσαν από την μαμάκα μου και τις τάσεις "αδειάσματος χώρου" που κατα καιρούς την πιάνανε, θυμάμαι, και μετα εμεις ψάχναμε τα παιχνίδια μας και αυτα ήταν στο χωριο, στην αποθήκη με τα κρεμμύδια και τις σκούπες που εφτιαχνε ο παππους...)

Τι ελεγα? Ναι. Όταν εφτασα στη βιβλιοθήκη μου, πελάγωσα πλήρως. Οχι οτι είχα και υπερβολικά πολλα βιβλία, αλλα ήταν ολα μα ΟΛΑ αγαπημένα. Ξερω κάθε εικόνα απο έξω, κάθε προσωπο, καθε τερας ή νεράιδα που υπάρχει σε ολες τις πόζες τους και ειμαι σίγουρη πως αμα αρχίσω να διαβάζω και τα κειμενα, θα μου έρχονται φρασεις στο νου ακριβώς όπως είναι γραμμένες.
Είναι πολυ περίεργο πραγμα το δέσιμο με τα παιδικα βιβλια.
Και με τα παιδικα video games...
Και με τα παιδικά ο,τιδήποτε...
Χμ.

Έκανα μια επιλογη, δεν ξερω ακριβώς με ποια κριτήρια, μαλλον κατι σε "Παίρνω Ό,τι Βρω Μπροστά Μου Και Αν Ειναι Πολυ Βαρια Τελικα, Αφήνω Κάποια" όμως μαζεύτηκε αρκετό υλικό και ίσως δε χρειάζεται να τα παρουσιάσω ολα. Ή ίσως να πρεπει να ανοίξω καινούριο blog μόνο με αυτο το θέμα.( Χα! Μην τυχόν το κανει κανενας απο σας! Εγω το είπα πρωτη!)

Για την ώρα θα σας θυμίσω καποια βιβλία που σίγουρα θα είχατε κι εσεις και θα τα είχατε αγαπήσει. Δεν παιζει αλλιως. Θυμαστε μια σειρα 6 τόμων με ιστορίες απο τον Πραμυθένιο Κόσμο του Δάσους? Εκδόσεις Αδερφοί Στρατικη (εννοειται!) και εικονογράφηση Tony Wolf. (Επ' ευκαιρίας, δεν βρήκα καμια σημαντική πληροφορία γι αυτον. Έκτος απο το ότι ειναι υπέροχος. Αμα ξερετε κατι πειτε μου. Δεν εκανα και τρελο ψαξιμο βεβαια...). Σε αυτην τη σειρά συμβαίνουν καταπληκτικές ιστορίες σε ενα μαγικό κοσμο με νανους, νεράιδες, ξωτικά, κλπ. Δεν τους συμβαίνουν παντα τρελές περιπετειες, αλλα και οι στιγμές απο την καθημερινή τους ζωή καθε αλλο παρα συνηθισμένες είναι.

Στον πρωτο τόμο γνωρίζουμε τα ζώα του Δάσους. Είναι θεόγλυκα με τα ρουχάκια τους και ζουν ωραια και καλα (ατμόσφαιρα στρουμφοχωριου) τραγουδάνε, χορεύουν, φτιάχνουν γλυκα, ψήνουν καλαμπόκι, πανε εκδρομες κλπ. Μέχρι που ένας μεγάλος κατακλυσμός καταστρέφει τα σπίτια τους και αυτα αναγκαζονται να ταξιδέψουν μακρια με αυτοσχέδιες βαρκούλες (και με ενα τεράστιο ξύλινο τσόκαρο....). Ξυπνάνε σε μια μακρινή χώρα, τη χώρα των Νανων. Κι εμεις παμε...

...Στον δεύτερο τόμο για να γνωρίσουμε τους Νάνους. Η κοινωνία των Νάνων είναι αρκετά διαφορετική. Οι Νάνοι είναι ολοι ίδιοι (κοντοι -εχμ..- με κοκκινα σκουφιά, γενιάδες και ξύλινα τσοκαρα με ριγέ καλτσες και μπλέ ποδιές. Έχουν ολοι ονοματα λουλουδιών. Καθένας απο αυτούς έχει και μια ιδιότητα. Υπάρχει ο Νάνος αρχηγός (ο Τριαντάφυλλος) ο Νάνος Μάγος (ο Χρυσάνθεμος), ο μαραγκός (ο Γεράνιος, με τον οποίο ήμουν ερωτευμένη, νομίζω)ο ζωγράφος (ο Υάκινθος) κλπ κλπ (μαλλον αυτοί μοιάζουν πιο πολυ με στρουμφοχωριο, τωρα που το σκέφτομαι...). Νάνοι και ζώα γίνονται φίλοι και περνάνε καλα. Φτιάχνουν πατίνια, πολυκατοικία με ασανσέρ, μηλόκρασο, υποβρύχια, αερόστατο για το λαίμαργο ορτύκι που εφαγε πολλή μαρμελάδα, παίζουν θέατρο κλπ

Στον τρίτο τόμο, ερχονται οι γίγαντες! Το μεγαλο ξυλινο τσοκαρο πριν? Ανήκει σε καποιον απο αυτους. Οι γίγαντες είναι τρεις, αλλα μόνο ο ένας μένει, ο Κοκκινογένης. Είναι αυτός που του έβγαλαν ένα χαλασμένο δόντι, το οποίο πονούσε πολυ. Με ένα μαγικό δαχτυλίδι που έχει ανακαλύψει ο μαγος Χρυσάνθεμος, ο γίγαντας μπορεί να μικραίνει όποτε θελει και να παίζει με τους νανους και τα ζώα. Στο τελευταίο κεφάλαιο, πηγαίνουν ολοι μια μεγάλη εκδρομή, πέρα απο το Δάσος με τις Καμπανούλες. Αυτό το δάσος, ανήκει στις νεράιδες, οι οποίες εμφανιζονται...

...Στο τέταρτο βιβλίο της σειράς. Οι νεράιδες ειναι 6 συν την βασιλισσα τους, που δεν την βλέπουμε ποτέ σε εικόνα, αλλα πρεπει να ειναι τρομερη! Δεν είναι ολες ομορφες, ούτε ιδιαίτερα καλες και αυτό ειναι αρκετα περίεργο αμα το σκεφτεί κανεις!

Φυσικά η λατρεμένη μου νεράιδα ήταν η Γαλάζια. Ξανθια:Ρ Είχα μια τρέλα με τα ξανθα κοριτσάκια, ομολογω... Εξίσου ομορφη ήταν η Λευκή νεράιδα (με μακρια μαυρα μαλλια, εμοιαζε με γιαπωνέζα). Αυτή αγαπούσε τη μουσική. Και οι δυο αυτες νεράιδες πεθάνανε, πριν τελειώσει το βιβλίο. Ναι, καλα το ακουτε! ΠΕΘΑΝΑΝΕ! ΚΑΙ ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΤΕ! Γενικά, δεν τα πηγαν πολυ καλα οι νεράιδες. Ενω στην αρχή ήταν όλα ωραία και καλα, και φτιαχναν σπίτια απο κολοκύθες και φτιάχναν σπίτια και τσουλήθρες απο παγωτο (η Παχουλή νεράιδα είχε την ιδέα...) και παιζαν με τον μαγικό καθρέφτη και προσπαθουσαν να φτάσουν το φεγγαρι με μια σκαλα, ξαφνικά αρχίσαν ολα αυτα τα τραγικά γεγονοτα. Η Ψηλή νεράδια (που ήταν κακομούτσουνη) αποφάσισε να ζήσει στον βυθό της θάλασσας δίπλα σε ενα γέρο-βασιλια, που ειχε πολλα πλούτη και τη δύναμη να την κάνει ομορφη. Η Κοκκινη νεράιδα, που ήταν πολυ αταχτη, επαιξε με τα επικίνδυνα μαγικα που βρήκε στο βιβλιο του μαγου, και εγινε τοσο μικρή που χάθηκε. Η Παχουλη επέστρεψε στη Βασιλισσά της και τελικά εμεινε μονο η Κοντή νεράιδα στο χωριό των Νάνων. Η πιο ασχημη απο όλες! ΓΚΡΡΡΡ!

Στο πεμπτο βιβλίο, οι νανοι ανακαλύπτουν κρυμμένα σε ένα δέντρο τα 3 πιο ζωηρά ξωτικά του κόσμου. Τον Ξιδάκη, τον Αλατάκη και τον Πιπεράκη. Αλλα αυτα τα άταχτα ξωτικά ειχαν μια σελίδα με υπέροχα ΥΠΕΡΟΧΑ optical illusions πραγματα, που πρώτη φορά εβλεπα στη ζωή μου. Ξερετε, αυτα που οι γραμμες που βλεπεις και φαίνονται στραβες, τελικά είναι ίσιες, εκεινα τα προσωπα που σχηματίζουν ενα λευκό ποτήρι και βλεπεις είτε τα προσωπα, είτε το ποτηρι... Τελεια πραγματα!

Και στο έκτο βιβλιο ( που πιστεύω θα αρεζε παρα πολυ στη Χριστίνα) γνωρίζουμε την Παράξενη Χώρα, την χώρα των Δράκων. Και όχι μονο τη γνωρίζουμε, αλλα εξ' αιτίας μιας παρεξήγησης κι ενος κακου, μαύρου Νάνου, παραλίγο να ειχαμε και ΠΟΛΕΜΟ! Δεν είχαμε τελικα, ολοι γίναν φίλοι. Επίσης οι Δράκοι δεν έχουν φτερά παρα μονο αμα φάνε κατι φυτά. Μετά εκουν ΚΑΙ φτερα ΚΑΙ πετάνε και φλόγες απο το στόμα!

Βρηκα ενα ακομα πόστ που μιλάει λίγο για τα βιβλία αυτα, και μαλιστα έχει καλύτερες εικόνες απο εδω, οπότε περάστε μια βολτα και απο εκει.----->κλικ!

Αν νομίζετε οτι θα σταματήσω το πόστ εδω, ειστε γελασμένοι. Απλώς θα είμαι λίγο πιο σύντομη για αλλες δυο σειρές βιβλία που θα σας θυμίσω:


Η Εγκυκλοπαίδεια των Παραμυθιων: Παραδοσιακά πραγματα. Παραμύθια από όλον τον κόσμο, με εικόνες. Αδελφοί Στρατικη και πάλι και εικονογραφηση (ω, ναι!) και πάλι ο Tony Wolf. Σε λίγο διαφορετικό στιλ. Σας έχω εδω μονο ένα δείγμα, και μαλιστα οχι από αυτά που είχα πολυ μικρη. Μικρή ειχα μονο την τέταρτη εγκυκλοπαιδια, με την Κοκκινοσκουφίτσα. Εκεί, θυμαμαι τις εικόνες πραγματικά απ' έξω. Από έξω γνωριζά και το διακοσμητικό μοτιβο σε εξώφυλο και οπισθόφυλλο, που ειναι το ίδιο σε ολα τα βιβλία της σειρας. Την βλέπετε την νεράιδα πανω δεξια? Ε, μικρή νόμιζα πως ήταν ένα απο τα πιο ομορφα πλασματα του κοσμου. Δυστυχως πιο πολυ εμοιαζα στην αριστερη νεράιδα, που ίσως να ειναι και αγόρακι...χε..

Με την εικόνα του εσωφυλλου έχω ασχοληθει επίσης πολυ. Μα τη βλέπετε? Ειναι μια ΓΑΤΑ ντυμένη ΓΙΑΓΙΑ και λεει παραμύθια σε 10 μικρα ποντικακια (το θυμόμουν οτι ειναι 10! απιστευτο...) Δεν ξέρω τι θέλει να πει η εικόνα (παίζει να έχει καποιο καλο μήνυμα), παντως μικρή ήμουν σίγουρη οτι μολις τελειώσει με τα παραμύθια, θα τα φάει τα ποντικάκια. Θα πεταχτει και ΧΡΑΠ! θα τα αρπαξει. Σαν τα παραμύθια της Χαλιμάς αλλα από την αναποδη, ενα πράγμα... Επίσης, όπως βλεπετε, τα 5 -τουλάχιστο- ποντικάκια, ειναι κοριτσάκια. Πρεπει να εχω περάσει απειρες ώρες ενώ αναρωτιέμαι πιο φουστάνι ειναι πιο ομορφο. Νομίζω αλλαζα γνώμη συνεχως.

Και μια κανοινική Εγκυκλοπαίδεια για παιδια. "Το βιβλιο του/της/των μπλα μπλα μπλα"

Ελα, τα ξερετε και αυτα φυσικα. Εκδόσεις Στρατικη (αναρωτιέμαι αν υπήρχαν αλλες στην Ελλαδα...)
Θελετε να μαντέψετε ποιος εικονογραφεί? :Ρ

Από αυτή τη σειρα, πολυ μικρή είχα μονο το βιβλίο των εξερευνήσεων. Και τα θυμαμαι ΟΛΑ από εκεί. Τούνδρα, σαχάρα, στέπα, κολεόπτερα, σαρανταποδερούσες, τα παντα σας λεω! "Βοηθάει τα παιδιά ν' αγαπούν το σχολείο"

Για το δευτερο μερος θα πρεπει να περιμένετε, μαλλον. Μέχρι στιγμής δεν ήμουν και πολυ "πλήρης", ουτε εκανα ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικές επιλογές. (Στρατικη-Tony Wolf, ουτε μετοχές τους να ειχα). Εν τω μεταξύ εσεις διαβαστε αυτο το ομορφο (και εξυπνο) πόστ για την αγαπημένη Enid Blyton. (τι ποια είναι? αυτη που έχει γράψει τους Πεντε Φίλους, τα Πεντε Λαγωνικά, τους Μυστικούς Εφτα και αλλα πολλά παιδικά αστυνομικα! Και κατι ιστορίες που διαδραματίζονται σε οικοτροφεία με κοριτσάκια. Πολυ σαδομαζο καταστάσεις.... με την παιδική εννοια, ομως) Αλλα εγω θα μιλήσω μονο για εικονογραφήσεις, ετσι για να κρατάμε τα προσχήματα τουλαχιστον....Όταν ερθει η ωρα!